Blog Archieven

M'n woorden zijn op en m'n energie ook bijna. Maar het eindresultaat is in zicht.

10012 Comments

Ik heb al een tijdje niets meer geschreven. Ik had het te druk. Met verbouwen en sinds een weekje met verven. Er staan inmiddels vijf blikken met in iedere blik een andere kleur grijs in de woonkamer. Allemaal door de doe-het-zelfwinkel gelabeld met de officiele kleur (zie titel van dit berichtje) en door ons nog eens met een sticker waar op staat waar het desbetreffende goedje op gesmeerd moet worden. Alle grijstinten neigen een klein beetje naar bruin. Je kunt het eigenlijk vergelijken met een verzameling kiezelstenen. Allemaal bruingrijs, allemaal net even verschillend. Het kostte een hoop gepieker en geredeneer waar welke kleur moest komen. Welke muur net even iets lichter moest worden en welke donker. Vervolgens ontstond ook de tijfel of het allemaal niet te saai zou worden. Zo weinig kleur op de muren, zou dat het niet een doods en kil hol maken. Gister hebben we alle knopen doorgehakt wat betreft de kleuren en vandaag hebben we met vier man in een razend tempo zowel de kamer als de keuken geschilderd. En het is grijs. Muisgrijs, leemgrijs, kleigrijs, nepalgrijs en nog veel meer grijs. Maar door alle verschillende tinten is het zeker niet saai en krijgt de kamer iets statigs. Nog anderhalf a twee weken, dan kan ik verhuizen. Dan is er nog niets gedaan aan de slaapkamer. Ik ga eerst in de keuken slapen en langzaam m'n slaapkamer ontdoen van behang en daarna verven. Het begint langzaam aan op mijn droomhuisje te lijken.

2 Comments

Een groep wetenschappers is momenteel bezig met het maken van dezelfde reis die Darwin vele jaren geleden maakte waarna hij kort gezegd "de evolutietheorie" beschreef. Er wordt gesproken over de reizen die men vroeger maakte met de grote schepen en de gedenktekens die men achter liet om na hen komende schepen te laten weten dat zij levend en wel dat punt hadden verlaten. Een man vertelt over een vondst die hij heeft gedaan op een berg. Ver boven de boomgrens vindt hij een stuk hout, hij kijkt eronder en ziet een gedenkteken die daar heel lang geleden is achter gelaten. Even later zien we wat het precies is. In een vitrinekast van een of ander museum ligt de leistenen plaat met daarop de tekst: Pray, let these remain. De man die het ding gevonden heeft legt uit dat hiermee bedoeld werd dat de maker van dit teken wilde dat het op die plek bleef liggen, als aandenken aan zijn reis en als baken voor andere reizigers.
Hoe duidelijk kan een voorwerp in een vitrine uitschreeuwen dat het daar niet thuishoort......

10126 Comments

Vanuit zijn luie stoel, starend naar de tv, moppert pa over het uitzicht. Niet over de witte sneeuwvlaktes buiten, maar over de bank tegenover hem. Achter drie vierkante schermpjes zitten drie gebogen hoofdjes geconcentreerd te staren. Op deze luie zondag zijn de schermpjes met hun hoofdjes welliswaar af en toe van positie veranderd, ze waren nagenoeg de hele dag te zien. Ma zeurt dat pa gelijk heeft en scrolt ondertussen door haar eigen favorieten op de lawaaige, trage bak in de hoek van de kamer. Een flits en wat gegiechel van ma legt de drie schavuiten voor altijd vast, zich terdege bewust van het feit dat ook zij al enige tijd naar een vierkant schermpje zat te staren.

5 Comments