Blog Archieven

Houdt u van dieren?
Dat ik niet al te veel haast had om mijn trein te halen viel de jonge student op. Hij liep iets te vriendelijk kijkend op mij af en vroeg: "Mevrouw, houdt u een beetje van dieren?"

Nu, in de trein zittend, stel ik me de volgende conversatie voor:
-Of ik van dieren hou? Jazeker! Maar niet van allemaal.
-Van welke dieren houdt u bijvoorbeeld?
-Ik hou van koeien! Alle soorten koeien. En herten ook, eigenlijk alle soorten herten hou ik van.
-Ok, ok, dat is mooi! Houdt u ook van honden?
-Nee, niet echt. Ik vind ze wat stug.
-U vindt honden stug?
-Ja.
-Ok, ok, en katten? Wat vindt u van katten?
-Sjah, ik weet dat er mensen zijn die dol zijn op katten…. maar ik hoef ze niet.
-U houdt dus voornamelijk van koeien en herten, dat is perfect!
-Ja, en kippen! En varkens mag ik ook wel….. al vind ik die soms wat taai
-U vindt varkens wat taai????
-Ja, ik weet wel dat dat niet zo hoeft te zijn, maar ik ben nou eenmaal niet zo'n goeie kok. Koeien en herten gaan een stuk beter. Die zijn wat malser, begrijpt u?
-U bedoelt dat u van koeien- en hertenvlees houdt…..
-Ja, hoezo?
Verward en teleurgesteld klapt de jongen zijn klapper dicht. Ik zie vanuit m'n ooghoek nog net de kreet op de flyer die hij mij ongetwijfeld had willen geven: Red de dieren, wordt vegetariër!

Maar het was vroeg, ik had geen zin in discussies met zogenaamd fanatieke studentjes, dus ik zei botweg "nee" en liep door. Achteraf gezien jammer……..
Posted on 25 Jan 2011 by katja
Sophie, hoe het begon
Volgens de officiële papieren, en volgens mijn ouders, is mijn leven begonnen op 2 oktober 1973. De geboorteakte, het polsbandje van het ziekenhuis en de foto's in het fotoalbum bewijzen dat. Het is ook niet dat ik het niet geloof. Hoewel ik menig officieel papiertje van wat voor instantie dan ook niet geloof, mijn moeder zou nooit tegen mij liegen. Het is meer dat ik het niet zo voel. Voor mijn gevoel is mijn leven begonnen op 13 juli 1977. Op die zonnige dag pakte mijn buurjongen mijn driewieler van me af. Ik werd daar zo kwaad om dat ik hem een bloedneus sloeg. Nog steeds weet ik mij de schrik te herinneren die in mij naar boven kwam toen ik het bloed uit zijn neus zag lopen. De paniek om wat ik wel niet had gedaan. Die dag is mijn oudste herinnering. Mijn verjaardag vier ik dan ook altijd op 13 juli. Over mijn leeftijd heb ik het nooit….
Maar dit begin van mijn leven levert ook vragen op. Leef je alleen als je het later nog herinnert? Als ik morgen niet meer weet wat ik vandaag heb gedaan, heb ik vandaag dan niet geleefd? Ik heb daar een leven lang over nagedacht en kan veel van die keren denken niet herinneren. Maar ik ben van mening dat de menselijke hersenen dusdanig ingewikkeld in elkaar zitten, dat je achteraf niet meer bij alle herinneringen kunt. En dus ook niet bij de herinneringen van 1973 tot 1977? Een geboorte is iets dusdanig heftigs dat dat toch wel in de bereikbare herinneringen zou moeten blijven hangen? Evenals die keer dat ik als twee-jarige van de trap viel en m'n arm brak (wederom volgens mijn moeder en de foto's in het album). Maar van beide gebeurtenissen weet ik niets meer. En dus is mijn leven begonnen bij het slaan van mijn buurjongen…….
Posted on 22 Jan 2011 by katja
Sophie
Ze zet koffie en zet een volle kop koffie naast zich neer . Ze kijkt voor zich uit en wacht tot de koffie wat is afgekoeld. Als ze uiteindelijk naar de kop koffie reikt om deze op te tillen en naar haar mond te brengen, stokt haar hand in de lucht. Langzaam trekt ze de hand terug en triomfantelijk kijkt ze naar de koffie waarvan ze bijna een slok had genomen en ze denkt: het zijn twee verschillende dingen, koffie maken en koffie drinken. Je kunt zin hebben in koffie maken en in te schenken, maar dat betekent niet als vanzelf dat je die koffie ook op hoeft te drinken. Er kan elk moment een andere beslissing worden genomen. Ik hoef mij niet aan het schijnbaar logisch vervolg te houden, wat hier onmiskenbaar ‘het opdrinken van de koffie’ inhoudt.
Het volle kopje koffie wordt haar dierbaar. Ze kijkt er met groot plezier naar en ze vindt het een onbeschrijfelijk mooi idee dat die kop koffie daar blijft staan, dat ze hem niet meer zal aanraken, er nog geen slok van zal drinken.
Posted on 12 Jan 2011 by katja
Durf
Ik heb het gevoel dat mensen mij soms dingen niet durven te vragen, uit angst dat het bij mij iets teweeg brengt, maar ze beseffen niet dat dat wel eens andersom zo zou kunnen zijn...........
Posted on 09 Jan 2011 by katja
Geluk is.......
Geluk is:
-Een eigen huisje precies zo kunnen vormen en inrichten als jij wilt.
-Luisteren naar verhalen van vroeger, zo levendig vertelt dat je erin verdrinkt.
-Een concert horen, op een podium, in een achtertuin of zelfs in bed.
-Kaneel vegen.....
-Ondersteboven misselijk wordend in een klein dobberend bootje hangen om kabels en lampjes te monteren
-Een zomer lang vanaf het water de zon onder zien gaan.
-Mensen ontmoeten die in korte tijd heel veel gaan betekenen.
-In een virtuele wereld over metersdiepe kloven en gaten springen.
-Midden in de zomer in de tuin de geur van vroeger opsnuiven: de oogst.
-De wereld buiten zijn hokjes zien
-Jezelf uitdagen
-Anders durven zijn
-Het noorderlicht zien
-Na een week duisternis de zon weer zien
-Het nieuwe jaar binnenstappen met de juiste mensen om je heen

Wat is jouw geluk?

Een heel erg goed en gelukkig 2011 gewenst!!
Posted on 05 Jan 2011 by katja
Content Management Powered by CuteNews