Blog Archieven

Zo kan het dus ook
Vlak voor ik om 13:00 's middags aan het werk moet, loop ik vanaf de schouwburg naar de Grote Markt om met dit mooie weer een ijsje te gaan halen. Overal lopen mensen in felgekleurde hesjes en wordt verkeer tegen gehouden. Voetgangers mogen wel het centrum in. Fietsers moeten afstappen en lopen. Er is een agent doodgeschoten. En vandaag is de herdenking. Vanaf de Martinikerk loopt een lint van agenten in uniform via de Grote Markt door de Oosterstraat richting het station. Als ik de Grote Markt nader, bekruipt mij een kippenvel gevoel. De ceremonie is nog niet begonnen, de stoet moet nog van ver komen. De agenten staan rustig te wachten of praten op zachte toon met elkaar. Buiten de sliert van dranghekken met daarbinnen de agenten, gaat het leven op de Grote Markt gewoon door. Maar het is er stil. Geen lawaai van draaiorgels, geen resten van muziek uit hippe modezaken, geen gejoel van mensen, geen lawaaige bussen en brommers. Vanwege het mooie weer zitten de terrassen overvol, maar mensen praten op gedempte toon met elkaar. Ik sta verbijsterd te kijken. Van een begrafenis sfeer is, zeker op de terrasjes, geen sprake. Het lint met agenten is wat vreemd, maar verder is het een normale woensdagmiddag met winkelende mensen en stelletjes die drankjes drinken in de zon. Maar het is stil. Het enige wat ik kan bedenken is: waarom kan het niet altijd zo stil zijn? Hoe kan het dat een lint met agenten al die andere mensen beweegt om minder lawaai te maken. Hoe kan het dat mensen zelf niet bedenken dat ze af en toe iets minder herrie zouden kunnen produceren. Ik sta midden op het plein en geniet. De stad in al zijn levendigheid, maar met een rust die heerlijk is. Ik denk alleen maar: zo kan het dus ook!
Posted on 20 Apr 2011 by katja
Sophie: rolade
Schoenen heb ik, om mijn voeten te beschermen tegen stenen en takken. Sokken heb ik, om mijn schoenen wat zachter aan te laten voelen. Een broek heb ik, om mijn benen warm te houden en te beschermen. Een onderbroek heb ik, om mijn kruis te beschermen tegen de ruwe stof van mijn broek. Een trui heb ik om mijn bovenlichaam warm te houden. Een t-shirt heb ik, om mijn bovenlichaam warm en beschermd te houden bij warmere dagen, wanneer een trui niet nodig is. Maar kan iemand mij vertellen waarom iedereen verbaasd is dat ik met cup B borsten geen bh draag? Wie heeft er in godsnaam bedacht dat alle vrouwen een bh moeten dragen? Kijk, er zijn mensen met dusdanig grote borsten dat wat extra steun wel fijn is, dat begrijp ik ook wel.
Toen ik 14 was, kreeg ik van mijn moeder een bh. Een kinderbh met rode en gele bloemetjes erop, cup AA. Ik keek haar niet begrijpend aan. "Je begint borsten te krijgen, dan moet je een bh dragen". Ze had gelijk, sinds een paar maanden was mijn lijf niet meer zo plat als ik gewend was. Maar waarom ik een bh moest dragen, begreep ik niet. "Anders krijg je hangtieten!", gilde mijn zus. Ik dacht erover na. Hangtieten. Borsten hangen toch altijd? En die twee bultjes die ik had, konden het komende jaar met geen mogelijkheid gaan hangen, daar waren ze veel te klein voor. Dus waarom zou ik zo'n strakzittend ding aandoen? Mijn moeder had daar geen antwoord op. Op de vraag waarom je hangtieten moest voorkomen, antwoorde ze: dat ziet er later niet mooi uit. Dus om ervoor te zorgen dat ik later, als ik toch al oud en versleten ben, net dat kleine beetje minder erge hangtieten heb, moet ik vanaf m'n 14de mezelf als een rolade in een soort oncomfortabele touwtjes constructie hijsen. Ik pas ervoor!
Posted on 05 Apr 2011 by katja
Content Management Powered by CuteNews