Blog Archieven

Drie jaar geleden was ik er bij, als zendermeisje. Toen was het een groot succes. Dusdanig dat ze besloten het hele concept drie jaar later te herhalen. Recept:
- ruim 50 cabaretiers
- twee presentators (Bert Visscher en Arno van der Heyden)
- een zaal vol publiek
- een groot team aan technici
- catering in het hele gebouw, zowel voor artiesten en medewerkers als voor publiek
- een camera team die live registreert en uitzendt op het interne tv kanaal
- door het hele gebouw schermen, zodat waar ook in het gebouw je niks hoeft te missen van dat wat er op toneel gebeurt
- en tot slot: 24 uur
Zaterdagmiddag ging het Cabaretmaal van start. Vierentwintig uur lang non-stop cabaret in de Schouwburg. Iedere cabaretier kreeg 25 minuten speeltijd, zodat we met vijf minuten ombouwtijd voor ieder optreden twee optredens per uur konden doen. Tijdens de ombouw kletsten Bert en Arno de boel aan elkaar. Beginnende en onbekende cabaretiers traden op, maar ook grote namen als Brigitte Kaandorp, Najib Amhali, Lenette van Dongen, Dolf Jansen en nog meer. En een aantal bijzondere gasten: Paul van Vliet, Jan Jaap van der Wal en Wim Helsen, alledrie dit seizoen niet veel in het theater te bewonderen.
Van acht uur zaterdagavond tot vijf uur 's ochtends was ik een van de geluidstechnici. Het was erg leuk om aan dit festival mee te werken. En ook een uitdaging. Tijd om de verschillende cabaretiers en groepen te soundchecken was er niet. Opgaan en spelen. En dan in de eerste paar seconden dus zorgen dat het goed klinkt en dat de cabaretiers op toneel zichzelf ook goed horen.
Het plezier en de losse sfeer in het publiek leek op iedereen effect te hebben. Cabaretiers maakten gein met elkaar en over elkaar. Toen Viggo en Peter van NUHR het publiek vroegen om een vrijwillige 'oude, slechte kroegpianist', nam Paul van Vliet plaats achter de vleugel om de dialoog tussen Viggo en Peter te ondersteunen. En de hele nacht lang deden Bert en Arno verlag van Dolf's pogingen om per trein naar Groningen te komen. "Desnoods komt hij hardlopend, maar hij komt hierheen!" Om zes uur 's ochtends kwam hij "uitgeput" en "bezweet" het toneel over gestrompeld.
Toen ik om half acht 's ochtends het pand uit liep was de sfeer niet anders dan twaalf uur ervoor, toen ik binnenkwam. Ontzettend gezellig, een sfeer van samenhorigheid tussen cabaretiers, technici, medewerkers en publiek. Met z'n allen staan we hier 24 uur lang theater te maken, de een kan niet zonder de ander en we slepen elkaar er doorheen. Bijzondere ervaring.

0 Comments