Blog Archieven

Gisterochtend hetzelfde ritueel als twee dagen ervoor. Om negen uur ontbijten, vervolgens omkleden en naar het ijs gelopen. Om elf uur stond ik op mijn schaatsen. Ik kon kiezen, eerste naar het noorden of eerste naar het zuiden. Ik koos voor het laatste, omdat ik dan het eerste stuk tegen de wind in zou moeten schaatsen. Na ruim 10 km tegen de wind in ploegen en scheuren ontwijken was ik aan het einde van de geveegde baan, aan de overkant van het meer. Een breed sneeuwpad liep vanaf het ijs omhoog en daarachter was niets te zien. Ik werd nieuwschierig, dus ik trok mijn schaatsen uit en liep op mijn sportschoenen de witte weg op. Achter de heuvel stond een klein houten hutje en vier mensen stonden rondom een grote geimproviseerde barbeque. Niet helemaal zeker of dit nou een koek en zopie tent was of gewoon een soort van prive tuinhuisje liep ik naar de mensen toe. Het bleek wel degelijk een eettentje te zijn. Ze verkochten koffie, thee, chokolade repen en .......... Dat laatste woord heb ik die dag minstens acht keer gehoord en zo'n drie keer geprobeerd na te bootsen, maar ik ben het nu weer kwijt. Het komt hierop neer: mix water met tarwemeel, roer daar stukjes gezouten varkensvlees bij en bak/frituur dat in heel veel olie boven een vuur. Super simpel en erg lekker. Een van de mannen legde mij uit dat dit het voedsel is wat mannen vroeger aten die in het bos of in de mijn aan het werk waren. Het was makkelijk mee te nemen, makkelijk op te slaan en makkelijk te bereiden. En na een zo'n pannekoek zit je behoorlijk vol. Ik ben er dan ook wel achter dat het niet het beste voedsel is voor als je meteen daarna wilt gaan sporten. Aangezien ik enigzins bezweet was en niet te veel wilde afkoelen, ben ik vrij snel weer terug gegaan naar het ijs om verder te schaatsen. De eerste paar kilometer lag die pannekoek als een baksteen op m'n maag. Eenmaal weer terug in het centrum van het stadje besloot ik om ook nog de noordelijke route te rijden. Zes kilometer naar het noorden en weer terug. Redelijk moe stapte ik na 35 kilometer van het ijs af. Toen ik het hotel in wilde lopen botste ik bijna tegen een van mijn collega's aan. Of ik nu al moe was, want zij wilden ook nog gaan schaatsen. Dus snel een droog shirt aangetrokken en weer terug naar het ijs. Met nog eens 10 kilometer geschaatst. Aan het eind van die dag was ik goed kapot. Sinds het in Nederland is gaan dooien half januari heb ik niks meer aan sport gedaan en dat was nu goed te merken. Toch stapte ik vanochtend redelijk fit m'n bed uit. Mijn spieren vonden het gister zwaar, maar echt heftige spierpijn heb ik er niet aan overgehouden. Wel een paar botte schaatsen en een voldaan gevoel.

2 Comments

by mam @ 08 Mar 2009, 13:34

Die pannenkoek lijkt wel op een soort spekkedikken hier uit oost groningen.
Dat is ook meel met spek en worst en ook rozijnen met daarop stroop of zoiets.

by Katja @ 08 Mar 2009, 17:28

Bij deze pannekoek stonden verschillende sauzen: ketchup, mosterdachtig iets, maar de man vertelde mij dat het traditioneel werd gegeten met bessensaus. Die ik dus ook maar geprobeerd heb. Best lekker.

by @ 04 Mar 2009, 18:44