Blog Archieven

Toen de veel te oude bus stopte in het straatje voor het hotel zaten wij elkaar vertwijfeld aan te kijken. De naam van het hotel prijkte welliswaar in mooie sierlijke letters op het gebouw, de muren waren grauw, de kozijnen rot en de gordijnen achter de ramen jaren niet gewassen. Om naar de receptie te gaan, moesten we door een hek naar een binnenplaats. Die binnenplaats zag er keurig verzorgd uit met mooie plantenbakken en bankjes en we kregen weer hoop. Binnen zakte die hoop ons weer in de schoenen: kamer 409. De vierde verdieping en geen lift!! Dat kan nooit wat worden. Een mannetje in kostuum komt aanrennen, graait mijn koffer uit m'n handen en rent met die koffer sneller dan ik zonder koffer kan vier trappen op. Ok, dat is dan wel weer aardig. Met een cynisch gevoel open ik mijn kamerdeur: een hotel met oude trap en zonder lift kan nooit wat worden. Binnen sta ik in een grote hal met een bank. Links van me gaat een deur mijn slaapkamer in: een grote ruime kamer met een mega bed erin. Rechts van me de badkamer met wc en bad. Even verderop loop ik een keukentje binnen, compleet met gasstel, oven, afwasmachine en koelkast. Achter een vierde deur blijkt nog een badkamer te zitten (met wc en douche). Soms kun je van de buitenkant echt niet zeggen hoe het er van binnen uitziet.

0 Comments