Blog Archieven

Soms vraag ik me echt af: waarom doe ik dit. Sinds het moment dat ik afgestudeerd ben, heb ik geen seconde op m'n reet gezeten. Twee keer drie maanden naar Canada en tussendoor het grootste gedeelte van de tijd op tour: vliegend van ene stad naar andere. Ik heb het gister uitgerekend, mijn vlucht morgen wordt mijn 60ste vlucht..... Het is geweldig om zoveel te reizen en zoveel te zien, maar het is ook dodelijk vermoeiend. Niet alleen het reizen op zich is vermoeiend, maar ook de drang om het te doen. Ik zit hier nu aan de keukentafel bij mijn ouders thuis. Iedereen slaapt, maar ik zit koortsachtig te bedenken of ik wel alles bij me heb, of ik niks vergeten ben te regelen, of ik van iedereen afscheid genomen heb. Tegelijk droom ik weg. Denk aan een leven vol rust en structuur. Kassameisje bij de buurtsuper. Maandag t/m vrijdag werken en het weekend vrij. Iedere dag om half zes thuis, iedere donderdag sporten en ieder weekend lekker doen waar je zin in hebt. Een eigen huisje en een hond. (Ik weet, een eigen huisje had ik tot voorkort, maar dat huisje heb ik de afgelopen twee jaar nauwelijks gezien) Waarom heb ik de drang om weg te gaan, om avontuur op te zoeken, om de halve wereld af te reizen. Waarom heb ik niet de rust in m'n reet om gewoon een jaartje "normaal" te leven. Ik weet dat er mensen zijn die jaloers zijn op de reizen die ik de afgelopen tijd heb gemaakt en nu ga maken. Ik kan je zeggen: het is inderdaad erg mooi, maar het brengt een fikse dosis stress met zich mee en een chaos in m'n kop waar een bord spaghetti nog wat van kan leren. Voor ik nu heel erg sentimenteel ga worden over al mijn vrienden en familie die ik zo lang niet ga zien... ga ik nu mijn bed in. Morgen vliegen. Tot in Canada!!!

1 Comments

by mam @ 02 May 2009, 22:41

hé, goede reis, en have fun.