Blog Archieven

De vermoeidheid is heel langzaam weg aan het trekken. Maar daarvoor in de plaats krijg ik nervositeit en wisselende stemmingen. Het ene moment voel ik me prima, het volgende moment zit ik in een hoekje te janken om niks. Ik kan me slecht concentreren: een boek lezen lukt niet echt meer. Allemaal zijn het waarschijnlijk bijwerkingen van de keppra. Vanochtend ben ik naar mijn neuroloog geweest. Erg zenuwachtig en natuurlijk kon ik daar niet uit mijn woorden komen. Ik was blij dat mam mee was. De zelfverzekerde, zelfstandige Katja is ergens waar ik niet bij kan. Na een hoop gepraat besloten de keppra te minderen en dan te kijken of het beter gaat. Zoals ik eerder al zei: dat trillende handje heb ik al 13 jaar last van en zolang het niet heel ernstig is vind ik het niet de moeite waard er medicijnen tegen te slikken die zoveel met me doen. Maar wie weet, als ik de halve dosis pak en als mijn lichaam went aan die medicijnen dat het daarna prima gaat. We gaan het zien. Tot die tijd is het geduld hebben en mezelf met een schop onder m'n reet in actie brengen.

0 Comments