Blog Archieven

Jij Twittert, hij Twittert, zij Twitteren. Jan Peter Balkenende twittert, Barack Obama twittert, Maxime Verhagen loopt een kabinetsvergadering uit voor een feestje met zijn Twitter volgers en volgens de kranten is in Iran Twitter het enige communicatie middel. Ik begon mij zo langzamerhand af te vragen wat dat Twitteren dan wel niet inhield, dus ik heb ook een Twitteraccount opgericht. Wat er toen gebeurde? Helemaal niets. Als je ingelogd bent, moet je op zoek naar mensen die je wilt volgen. Dan komt dus de vraag: wie wil je volgen. Jan Peter Balkenende? Barack Obama? Maxime Verhagen? Je buurman? Die ene leuke jongen of meid? Je kunt ook zoeken op gebeurtenis: Iran, de brandende Klinker in Winschoten, het zomerse weer in Nederland. Wat je vind zijn zinnen, gedeponeerd door mensen die je niet kent. Korte zinnen die een gebeurtenis beschrijven, een gevoel, een daad, een beleving. Zinnen die voorkomen als krantenkoppen. Maar het artikel eronder mist. Zinnen die je soms nieuwschierig maken, maar verder lezen gaat niet, want Twitter is zo ontworpen dat je slechts ultra korte berichtjes kunt plaatsen. Zinnen soms die nutteloos en informatieloos zijn: "Ik ga nu slapen", "Goedemorgen". "Rondje Noord", het zomeruitje van radio Noord, heeft zijn eigen twitter pagina. Hierop wordt in het kort verslag gedaan van wat de deelnemers (allen verslaggevers van Radio Noord) trekkende door de provincie zoal meemaken. Zo staat er over het Fierljeppen van vanmiddag "Olaf landt".
Ik heb een weekje rondgekeken in de wereld die Twitter heet. Ik begrijp de hype niet. Mocht ik al wat zinnigs te melden hebben, kan ik dat absoluut niet kwijt in de 140 tekens die een twitter bericht maximaal bevat (vandaar ook dit lange weblog bericht over Twitter). Twitter heeft voor mij afgedaan, ik zeg mijn account op. Geef mij m'n eigen weblog maar....

1 Comments

by dieta @ 31 Jul 2009, 10:56

bedankt voor dit ervaringsverslag, hoef ik me hier geen zorgen over te maken. Ik bedoel of ik ook iets miste.