Blog Archieven

Een paar weken geleden heb ik een foto gemaakt van de molen Goliath tussen de vele "Davids", de vele moderne windmolens in de eemshaven. En wel vaker gebruik ik het verhaal van David en Goliath, de kleine die de grote trotseert. En dat ene zinnetje, "de kleine die de grote trotseert" is ook eigenlijk het enige wat ik van heel het verhaal weet. Zoals uit onderstaande post: ik ben niet Christelijk en wat betreft bijbelkennis kom ik dan ook niet veel verder dan het kerstverhaal. Voor mij zijn het woorden. David staat gelijk aan de slimme en kleine, Goliath is de logge, grote.
Zo ook vandaag. Aangezien de snelwegen van Oostenrijk voor de helft ondergronds dan wel tussen geluidswallen liggen, besloten we de op de kaart parallel gelegen kleinere wegen te nemen. Touristisch bergjes kijken en qua snelheid maakt het niet zo veel uit: die camper gaat sowieso niet harder dan 85 km/h. Dachten we. Wat er op een kaart uitziet als een parallel weg is dat in werkelijkheid ook. Maar dan wel alleen van boven. En van boven zie je niet hoe hoog een berg is. Van boven zie je niet hoe steil een weg is. Dus vol goede moed gingen wij vanochtend van start aan ons touristische bergkijk ritje. Dat het een beetje omhoog en naar beneden liep, hadden we verwacht. Maar toen een lange kronkelende weg zonder op en afritten langs een scherpe rots steeds steiler omhoog liep, maakte de motor steeds meer lawaai, zakte de snelheid steeds verder naar beneden, werd de versnelligspook steeds een tandje lager gezet, werd de wolken die de camper uithoestte steeds zwarter, stonk de lucht meer en meer naar verbrandde olie en werd er steeds minder gesproken. Met een krijsende motor in de eerste versnelling, met 35 km/h, met een lange sleep geirriteerde chauffeurs achter ons en met een vinger op de kaart die maar niet opschoof (haarspeldbochten worden niet in de kaart opgenomen en zo wordt 1 km op de kaart in werkelijkheid 4....) bereikten we de top van de berg. Het uitzicht was adembenemend....... de lucht in de camper op dat moment ook. We waren trots op ons campertje dat met zijn 75 pk ons vijven inclusief altijd veel te veel vakantie bagage ons tot een hoogte van 2400 meter had gesleept. Maar we beseften dat we in die tijd slechts een klein stukje op de kaart waren opgeschoven. De volgende etappe was makkelijk: bergafwaarts. Maar ook het stukje bergafwaarts zou maar een fractie op de kaart betekenen. En deze berg was niet de enige die overwonnen moest worden: er lagen nog vele kilometers en vele dalen en bergtoppen voor ons. We besloten dat onze David zijn Goliath overwonnen had. Na een paar trotse foto's op de top van de berg reden we het dal in, hetzelfde dal als waaruit we omhoog waren geklommen. Beneden aangekomen doken we de tunnel in. David had zich bewezen en meer konden we niet van hem verlangen.

(wegens gebrek aan internet is dit bericht een aantal dagen later geplaatst dan dat het geschreven is)

2 Comments

by dieta @ 16 Aug 2009, 09:14

zo word je elke dag een eraring rijker

by martha @ 16 Aug 2009, 16:47

en ... hij heeft jullie weer veilig thuisgebracht!