Blog Archieven

Er was eens een rijke koning. Hij bouwde een kasteel wat zo bijzonder was en zo anders dan andere kastelen, dat al bij de bouw mensen kwamen kijken naar het geweldige bouwwerk. Vrienden en buren kwamen kijken en bewonderden het geheel. Maar ook vijanden kwamen alvast een kijkje nemen en zagen zo dus al bij de bouw de zwakke punten van het bouwwerk. De koning besefte dat hij zijn kasteel moest beschermen, ook nu net nog in aanbouw was. Hij beveelde dat er extra arbeiders moesten komen om een diepe gracht rond het kasteel te graven en aan de binnenkant van die gracht een hoge en dikke muur te bouwen. De enige manier om het kasteel nu nog te kunnen zien was door via de enige brug de gracht over te steken en door de enige poort in de muur het terrein te betreden. Het werkte! Vijanden bleven buiten en vrienden kwamen nog steeds binnen. Maar over 1 ding had hij niet zo goed nagedacht. Doordat er slechts 1 brug was en 1 poort om binnen te komen, was het een stuk lastiger bouwmaterialen naar binnen te brengen. Bovendien werden er dusdanig grote stukken rots en lange houten balken gebruikt dat die niet over de brug te vervoeren waren. Het kasteel bleef in aanbouw, het is nooit afgekomen.
Daarom heb ik besloten mijn kasteel diep in het bos te bouwen. Ik vertel er niemand over: niet mijn vrienden en niet mijn vijanden. Ik kan er met al mijn energie aan bouwen en wordt niet tegengehouden door muren of grachten. En door adviezen van anderen. Ik zie het groeien, de muren worden hoger en sterker, de inrichting wordt prachtig, de sfeer die het uitstraalt precies zoals ik het wil hebben. En pas als mijn kasteel af is, begin ik aan de muur. En pas als de muur af is, vertel ik mijn vrienden en vijanden erover. Pas als mijn kasteel volmaakt is, is ze sterk genoeg om de buitenwereld aan te kunnen. Tot die tijd bouw ik, met alle energie die ik heb.

0 Comments